Поминаа речиси 80 години откако две нуклеарни бомби беа детонирани над јапонските градови Хирошима и Нагасаки, при што загинаа најмалку 129.000 луѓе и предизвикаа разорни, долгорочни здравствени ефекти.
До денес, тоа се единствените случаи на нуклеарно оружје што се користи за војување, но реалноста е дека во светот денес се останати околу 12.700 боеви глави. Значи, што би се случило ако утре избие нуклеарна војна?
Не паничете – ова е само хипотетика. Но, во видеото подолу, тимот од AsapSCIENCE ја разложува науката за нуклеарните бомби за да предвиди колку е веројатно да се преживее. Да речеме, во случај на нуклеарна експлозија, би сакале да носите бело.
Прво, ајде да го тргнеме ова од патот – не постои јасен начин да се процени влијанието на една нуклеарна бомба, бидејќи тоа зависи од многу фактори, вклучително и временските услови во денот кога е фрлена, времето од денот кога е активирана, географската поставеност на местото каде што удира и дали експлодира на земја или во воздух.
Но, општо земено, постојат некои предвидливи фази на експлозија на нуклеарна бомба кои можат да влијаат на веројатноста за преживување.
Како што објаснува видеото погоре, приближно 35 проценти од енергијата на нуклеарната експлозија се ослободува во форма на топлинско зрачење. Бидејќи топлинското зрачење се движи приближно со брзина на светлината, првото нешто што ќе ве погоди е блесок на заслепувачка светлина и топлина.
Самата светлина е доволна за да предизвика нешто што се нарекува блиц слепило – обично привремена форма на губење на видот што може да трае неколку минути.
Видеото на AsapSCIENCE разгледува бомба од 1 мегатон, која е 80 пати поголема од бомбата детонирана над Хирошима, но многу помала од многу модерни нуклеарни оружја.
За бомба со таква големина, луѓето до 21 км (13 милји) би доживеале блескаво слепило на ведар ден, а луѓето до 85 километри (52,8 милји) ќе бидат привремено заслепени во ведра ноќ.
Топлината е проблем за оние кои се поблиску до експлозијата. Благите изгореници од прв степен може да се појават на оддалеченост до 11 km (6,8 милји), а изгорениците од трет степен – вид што го уништуваат и создаваат меурчињата ткиво на кожата – може да имаат некој оддалечен до 8 km (5 милји). Изгорениците од трет степен кои покриваат повеќе од 24 отсто од телото веројатно би биле фатални доколку луѓето веднаш не добијат медицинска нега.
Тие растојанија се променливи, во зависност не само од времето, туку и од она што го носите – белата облека може да рефлектира дел од енергијата на експлозијата, додека потемната облека ќе ја апсорбира.
Малку е веројатно дека тоа ќе направи голема разлика за оние кои се доволно несреќни да бидат во центарот на експлозијата.
Температурите во близина на местото на експлозијата на бомбата во Хирошима се проценуваа на 300.000 степени Целзиусови (540.000 степени Целзиусови) – што е приближно 300 пати потопло од температурата на која се кремираат телата, така што луѓето речиси веднаш беа „стопени“.
Но, за оние малку подалеку од центарот на експлозијата, има и други ефекти што треба да се земат предвид, освен топлината. Експлозијата на нуклеарна експлозија, исто така, го оддалечува воздухот од местото на експлозијата, создавајќи ненадејни промени во воздушниот притисок што може да скрши предмети и да урне згради.
Во радиус од 6 километри од бомба од 1 мегатон, експлозивните бранови би создале 180 метрички тони сила на ѕидовите на сите двокатни згради и брзина на ветерот од 255 км/ч (158 милји на час). Во радиус од 1 km (0,6 милји), максималниот притисок е четири пати поголем од тој износ, а брзината на ветерот може да достигне 756 km/h (470 mph).
Технички, луѓето можат да издржат толку голем притисок, но повеќето луѓе би биле убиени од уривање на зградите.
Ако некако го преживеете сето тоа, сè уште треба да се справите со труењето со радијација – и нуклеарниот испад. AsapSCIENCE го допира ова во видеото погоре, но тековните ефекти на планетата се подолготрајни отколку што може да очекувате.
На пример, една симулациска студија објавена во 2019 година покажа дека нуклеарна војна меѓу Соединетите Држави и Русија ќе ја втурне Земјата во нуклеарна зима за неколку дена, поради нивото на чад и саѓи што се ослободуваат во атмосферата.
Знаеме и дека радиоактивните честички можат да патуваат неверојатно далеку; една неодамнешна студија покажа дека остатоци од радиоактивен јаглерод од тестовите на нуклеарни бомби во Студената војна се пронајдени долу во Маријанскиот Ров, најдлабоката точка на светските океани.
Повторно, сето ова е хипотетички – постојат меѓународни договори за да се запре ширењето и употребата на нуклеарно оружје, па се надеваме дека никогаш нема да треба да знаете некоја од овие информации вистински.
