Адам и Ева можеби успеале во Библијата, но дали двајца луѓе навистина се доволни за повторно населување на целата планета, од научна гледна точка?
Да почнеме со разгледување на очигледните проблеми.
Прво: Колку долго треба да се породи таа прва жена? Таа ќе мора да биде бремена и плодна до смрт. На таа кутра жена воопшто не би ѝ пречело да си ги собере нозете. Тоа би било навистина исцрпувачка работа! Дури и да почнела на 12 години, до 30-та година едвај можела да роди 15 деца. Дотогаш, ако воопшто преживеала, веројатно ќе станела старица.
Второ: Еден мал проблем наречен инцест… првата генерација потомци би биле браќа и сестри меѓу себе, а втората генерација блиски роднини… и сите да имаат секс меѓу себе нон-стоп. Баханалии на кои маркизот де Сад не им е рамен! Но, да ги оставиме настрана сите морали и етика и да видиме што вели науката.
Голем број студии покажаа дека кога се вкрстуваат блиски роднини, има многу лоши последици. Инцестот со право е забранет во современите општества.
Може да се очекува појава на цел спектар на деформитети, ретардација, но и висока смртност на потомството. Ова го покажува една студија спроведена меѓу деца на родители кои биле тесно поврзани во Чешка помеѓу 1933 и 1970 година. Исто така, на островот Пингелап има широко распространето слепило за боја, предизвикано по разорен тајфун кој оставил само 20 преживеани повторно да го населат островот.
Во европските кралски семејства имаме и примери за ужасите на раѓањето деца меѓу роднини. Чарлс Втори е најпознатиот пример во Шпанија – тој е роден со безброј физички деформитети и ментални нарушувања, кои шпанските научници го припишуваат на коефициентот на сродство. Со други зборови, тој наследил премногу идентични гени од двајцата родители.
Постојат многу други студии кои ги покажуваат темните страни на размножувањето меѓу крвни сродници. Главниот проблем е секаде ист – разновидноста на генетскиот материјал. Кога и двајцата родители имаат сличен генетски материјал, како последица на повеќегенерациски инцест и го пренесуваат на детето, се јавуваат разни наследни болести. Ако мајката и таткото на детето се и брат и сестра, нивниот генетски материјал е речиси идентичен. Болестите кои се појавуваат на овој начин тешко можат да се искоренат подоцна, дури и со внесување на „свежа крв“ во лозата.
Во случај да сте веќе болни, мораме да кажеме дека ова не е сè! Генетската разновидност е важен фактор за опстанокот на еден вид. Се покажа дека е еден од клучните фактори за надминување на проблемите во вид на промени во животната средина, климатски услови и слично. Токму оваа способност за преживување се губи кога се добива поддршка преку инцест. Се намалува и квалитетот на самата сперма, поединците стануваат се понеотпорни на надворешни фактори.
Правилото во природата гласи – колку е поголема генетската разновидност, толку поединецот е поотпорен, поприлагодлив и посилен. Природата ја сака генетската разновидност и ги фаворизира таквите поединци. Така, генетиката на едно семејство, лоза, раса… со мешање со други ги зајакнува и ги зголемува шансите за преживување. Колку е помала популацијата, толку е поголема веројатноста дека сите поединци ќе бидат роднини во одреден момент, а тоа ќе го максимизира бројот на болести, дефекти, ќе го ослабне имунитетот и целокупното преживување. Инцестуозната лоза пропаѓа со текот на времето.
Со овој проблем денес најчесто се среќаваат биолозите кои се обидуваат да ја вратат популацијата на одредени видови животни кои се на работ на истребување, како што е папагалот „какапо“ во Нов Зеланд. Колку е помал бројот на примероци, толку се помали шансите видот да преживее, не само од очигледната причина што помалку поединци произведуваат помалку потомци, туку и поради постоењето на премногу идентични гени.
Сепак чуда се случуваат…
Историјата на човечката цивилизација покажа дека под соодветни услови, одредени случаи се чини дека им пркосат на законите на природата и веројатноста. Земете ги на пример Хатерс. Целата заедница од 45.000 луѓе кои денес живеат во Северна Америка е потомство на само 18 семејства, а сепак преживува.
Сепак, 18 семејства не се исто како две лица. Засега шансите за такво нешто се мали.
Сепак…
„Доказите за краткорочните ужасни ефекти на генетската разновидност се многу силни, но секогаш се работи за веројатноста“, вели антропологот Џон Мур, кој во соработка со НАСА истражува како луѓето би можеле да колонизираат други планети.
„Постојат приказни за неверојатни патувања до работ на истребување и назад – сè е можно“, вели тој.
