Во студија на НАСА од 1958 година, утврдено е дека најудобната температурна зона за луѓето е помеѓу 4 и 35 Целзиусови степени, во која, влажноста не надминува 50%. Но, кога е надвор од оваа зона, колку висока температура може да издржи човечкото тело?
И покрај бројните воени истражувања, не постои единствен, но прецизен одговор на ова прашање. Различни луѓе можат да издржат различни температурни екстреми, а тоа зависи од начинот на облекување, физичките активности, протокот на воздух и засолништето од сонцето. И пред сѐ, од влага. При многу висока релативна влажност, едно лице може да биде загрозено на 36 Целзиусови степени, додека во пустините, каде што воздухот е исклучително сув, луѓето можат да издржат десет минути на температура од 60 степени.
За да се одржи телесната температура на околу 37 степени, организмот ослободува вишок топлина при високи температури на воздухот, пред сѐ преку испарување, односно потење. Меѓутоа, ако релативната влажност околу неа е висока, испарувањето е побавно и едно лице доживува дека надворешната температура е повисока од онаа измерена со термометри.
Затоа прогнозата го користи таканаречениот термички индекс како што го користат американските, како и повеќето европски метеоролошки организации, од 1978 година.
Генерално се верува дека на температура повисока од 54 Целзиусови степени, човечкото тело неизбежно доживува топлотен удар. Оваа форма на хипертермија може да се појави и на далеку пониски температури поради влијание на некои лекови, алкохол, возраста, но и други околности. Спортистите кои се натпреваруваат на горештини може да бидат во опасност, а статистиките покажуваат дека честите жртви на топлина се децата кои се забораваат во автомобили без разладување. Топлотниот удар е екстремната страна на термичкиот стрес и води до зголемување на телесната температура за само неколку минути, вртоглавица, крварење, колапс на кардиоваскуларниот систем, конвулзии, кома, откажување на мускулите и органите и во најлош случај, смрт.