Нова технологија развиена од јапонски инженери испишува нова историја кога станува збор за брзина на пренос на податоци.
Со оптички кабел долг повеќе од 3.000 километри, тимот постигна брзина на пренос на податоци од 319 терабити во секунда (Tb/s).
Ова не само што го урива претходниот рекорд од 178 Tb/s, кој оставаше впечаток на неверојатна брзина, туку и технологијата е компатибилна со постојната инфраструктура, што значи дека може да се надогради релативно лесно.
Новиот рекорд го постави тим научници и инженери предводен од физичарот Бенјамин Путнам од јапонскиот Национален институт за информатичка и комуникациска технологија (NICT) и се базира на претходната работа во која учествуваше NICT, постигнувајќи брзина од 172 Tb / s, објавено минатата година.
Во тоа достигнување се користеше поврзано три-јадрено оптичко влакно, технологија што канализира податоци по три цевки од оптички влакна наместо една, како што е стандардната во моментов, со цел да се намали изобличувањето на сигналот на долги растојанија.
Брзината од 319-терабити користеше слична технологија, но со четири јадра.
Податоците се пренесуваат со употреба на технологија наречена мултиплексирање со поделба на бранова должина. Се емитува од ласер кој ги дели сигналите во 552 канали и ги испраќа надолу по четири јадра од оптички влакна.
Во интервали од 70 километри долж влакната, засилувачи ја зголемуваат јачината на сигналот за да ја одржат минимална загубата на преносот на големи растојанија. Овие засилувачи се збогатени со ретки елементи на земја – тулиум и ербиум.
Генерално, просечната стапка на податоци по канал беше околу 145 гигабити во секунда за секое јадро, и околу 580 гигабити во секунда за сите четири јадра заедно.
Брзината на поставување на рекордот 319-терабит е постигната на максимум 552 канали на бранова должина.
Облогата за четирите јадра на оптички влакна заедно има ист дијаметар како и стандардните едножилни оптички влакна, што е „привлечно за рано усвојување на SDM влакна во врски со голема пропусност, на долги растојанија, бидејќи е компатибилна со конвенционалната кабелска инфраструктура и се очекува да има механичка сигурност споредлива со едномодните влакна“, забележаа истражувачите.
Tимот планира да продолжи со работата на нивниот систем за пренос на податоци на долги растојанија, да се обиде да го зголеми капацитетот за пренос и да го продолжи опсегот.
Трудот на тимот беше презентиран на Меѓународната конференција за комуникации со оптички влакна минатиот месец.
