На 5-6 февруари 2023 година, на Блискиот Исток се случија серија од најсилните земјотреси во последните 80 години. Серијата последователни потреси, од кои најсилниот достигна магнитуда од 7,8 степени според Рихтеровата скала, доведоа до уништување на илјадници куќи во Турција и Сирија, затрупувајќи огромен број луѓе под нив.
Бројот на жртви веќе надмина 40.000, но очигледно е дека оваа бројка само ќе расте. Земјотресот беше толку силен што вибрациите беа почувствувани во десетици други земји, се до Казахстан и други земји од Централна Азија. Во исто време, во самиот епицентар на катастрофата, во Турција, земјотресот беше толку силен, што станбените бетонски повеќекатници едноставно се урнаа како куќички од карти.
Земјотреси на 6 февруари се регистрирани и во други земји. Серија помали, но многу забележливи земјотреси ги погодија земјите од Југоисточна Азија, Латинска Америка, а беа забележани и во близина на бреговите на Јапонија и Тајван.
Сето тоа толку многу ги погоди жителите на нашата планета што во еден момент одредени јавни личности почнаа да зборуваат за почетокот на крајот на светот. Во исто време, во некои медиуми почнаа да се шират гласини дека таквата катастрофа може да биде од вештачко потекло и оти тоа не е ништо друго освен резултат на тестирање на ново тектонско оружје.
Невозможно е теоретичарите на заговори да не се забележат дека сегашната катаклизма се случила во мошне деликатен период. Изборите се пред носот на Ердоган, а неизвесно е како оваа трагедија би можела да се одрази врз неговиот рејтинг.
Оние особено внимателните забележаа дека за само неколку дена, „поради закана од терористички напади“, во Истанбул беа затворени амбасадите на Канада, конзулатите на Германија, Британија и голем број други западни земји.
Сепак, дали таквата катастрофа навистина може да биде вештачка и колку е реално постоењето на озлогласено тектонско оружје способно да избрише цели градови од лицето на земјата за неколку минути? Ајде да се обидеме да го сфатиме.
Како би можело да функционира хипотетичкото тектонско оружје?
Теоретски, тектонско оружје се подразбира како одреден уред или систем, кој некако може да влијае на нашата планета, предизвикувајќи земјотреси, вулкански ерупции или други сеизмички настани. Освен тоа, не мора да биде насочен директно кон земјината кора, бидејќи хипотетички е можно да се предизвикаат земјотреси дури и со електромагнетно влијание врз атмосферата.
Се верува дека ваквото оружје најдобро се користи во области на напнатост и тектонска нестабилност, бидејќи на такви места дури и мал удар однадвор може да предизвика прилично силен земјотрес.
И покрај фактот дека ваквото оружје се смета за хипотетички, а делумно дури и фантастично, развојот на настаните во оваа насока сепак е извршен повеќе од еднаш. Познато е дека дури и за време на Студената војна, во повеќе држави, беа извршени подземни нуклеарни тестови, чија цел беше да се тестира способноста на нуклеарното оружје да предизвика силни земјотреси.
Во некои случаи, со помош на такви експлозии, беше можно да се постигнат земјотреси и до 7 степени, но таквите појави често беа краткотрајни.
Покрај подземните (или подводните) експлозии, прилично честа теорија за спроведување вештачки земјотреси е т.н. „Тесла вибратор“. Релативно мал, но моќен електромеханички резонатор способен да врши осцилации на многу висока фреквенција.
Со подесување на оваа фреквенција на одреден начин се вели дека е можно да се предизвикаат прилично силни удари, слични на земјотрес.
Активноста на уредот би довела до ненадејно ослободување на складираната енергија на тектонските плочи и нејзина манифестација како земјотрес. Сепак, употребата на едно такво оружје би имала многу непредвидливи последици.
Вистина или не, малку е веројатно дека ќе дознаеме во блиска иднина. Со оглед на тоа што ОН во 1978 година усвоија конвенција, со која се забранува употреба на какви било воени средства за влијание врз природната средина кои би можело да предизвикаат потреси, цунами или ерупции.
Како и да е, доколку постои такво оружје, тоа се карактеризира со многу неселективен ефект и ако претпоставиме дека некоја земја го користела против Турција, прашањето – дали би се осмелила да го насочи и кон други земји, постојано ќе лебди во етерот.
