Билдерите со зголемен ризик од рак на тестиси

Покрај тоа, герминативните клетки поврзани со рак на тестисите се особено високи кај мажите кои започнале да користат суплементи пред 25-годишна возраст, оние кои користат повеќе видови и оние кои ги користат со години.

Ракот на тестисите се зголеми од 3,7 случаи на 100.000 во 1975 година, на 5,9 случаи на 100.000 луѓе во 2011 година. Истражувачите не се сигурни зошто.

Зборуваме за мистериозен вид на рак. Ниту еден од разгледаните фактори не го објаснува зголемувањето. Ова е прва аналитичка епидемиолошка студија на можната поврзаност помеѓу суплементите и рак на тестисите. Работата е инспирирана од повеќе докази дека барем некои состојки во суплементите можат да ги оштетат тестисите.

Тестирање на коефициенти

Во рамките на студијата, истражувачкиот тим спроведе детални интервјуа на речиси 900 луѓе од Масачусетс и Конектикат – од кои 356 биле дијагностицирани со клетки на рак во тестисите и 513 кои немале. Испитаниците освен за употребата на суплементи, биле прашани и за широк спектар на други можни фактори како што се пушење, пиење, вежбање, семејна историја на рак на тестисите и повреди на тестисите или препоните.

По анализа на податоците, вклучувајќи ги и останатите релевантни варијабли како возраста, расата и други демографски податоци, истражувачите откриле дека мажите кои користат суплементи имаат коефициент 1,65 (65%) поголем ризик за развој на рак на тестисите.

Истражувачите ја дефинираа „употребата” како земање на еден или повеќе суплементи најмалку еднаш неделно во четири последователни недели или повеќе.

Веројатноста е зголемена на 2,77 (177%) кај мажите кои користат повеќе од еден вид на суплемент и 2,56 кај оние кои ги користат околу 3 години. Процентот е значително висок и кај мажите кои започнале да земаат суплементи пред 25 годишна возраст.  

Со оглед на тоа дека користењето на суплементите за зголемување на мускулната маса е во пораст, неопходно е понатамошно разгледување на причинско-последичната врска и модифицирање на составот на суплементите.

Студијата е објавена во „British Journal of Cancer“.

Поддржете ја нашата работа: