Сега, научниците со помош на два експеримента го следеле однесувањето на честиците на начин кој не е предвиден од ниеден закон на физиката досега, со што се сугерира потенцијалното постоење на нов вид на честици.
Резултатите се’ уште не се потврдени, но фактот дека сличен ефект е добиен при двата експеримента при кои се судирале различни видови на честици, како и при уште еден експеримент од 2012 година, навистина ги заинтересирал физичарите. Ова е досега најголемото отстапување од Стандардниот модел, а тоа е возбудливо бидејќи отвора потенцијален пат кон проширување на моделот, подалеку од оние честички кои досега ни се познати.
Резултатите се добиени од експериментот „LHCb“ во Големиот хадронски судирач и експериментот „Belle“ во Истражувачката организација на високо енергетскиот акцелератор во Јапонија. Големиот хадронски судирач судира протони со протони, додека акцелераторот „Belle“ судира електрони со позитрони (нивните спротивни партнери). И двата видови на судири понекогаш резултирале со Б-мезони, кои се нестабилни и се распаѓаат, со што можело да се измери крајниот продукт. При првиот експеримент бил забележан вишок на одредени видови на лептони, поточно 25 – 35% повеќе тауони отколку што предвидува Стандардниот модел. Сличен, но помалку изразен ефект бил забележан и при вториот експеримент. И двете групи на научници ги споделиле своите откритија на конференција одржана во мај, во Нагоја, Јапонија.
Уште поинтересен е фактот што овие резултати се во согласност со друг експеримент од 2012 година. Сами по себе, овие резултати не се некое големо отстапување од Стандардниот модел, но заедно, сите три, прават „светски просек“ кој отстапува од Стандардниот модел за 3,9 сигми. (Сигмата се однесува на стандардното отстапување – статистичка мерка за несовпаѓање која обично кај физичарите изнесува 5 сигми). Иако разликата од 3,9 сигми не ја достигнува границата, сепак покажува дека шансите за овој ефект да е случаен се 0,001%.
Засега научниците имаат три сугестии за потенцијалните нови честици. Едниот потенцијално привлечен кандидат е новиот Хигсов бозон (кој е потежок и има електромагнетен полнеж, за разлика од Хигсовиот бозон откриен во 2012 година), потоа хипотетичката честица лептокварк (која е комбинација од кварк и лептон и досега не е забележана во природата) и за крај хипотезата дека научниците погрешно ги пресметале предвидувањата на Стандардниот модел, и дека правилата се’ уште важат. Но, ова се само препоставки. Конечните резултати би требало да се знаат за неколку години, како што експериментите ќе собираат повеќе податоци.
