Генетска врска меѓу АДХД, дислексија и дискалкулија
Новото истражување објавено во Psychological Science открива дека АДХД, дислексијата и дискалкулијата често се јавуваат заедно поради заедничка генетска основа. Ова објаснува зошто децата со АДХД често имаат потешкотии со читање, пишување и математика.
Методологија: Анализа на податоци од близнаци
Истражувачите од Универзитетот во Амстердам и Слободниот универзитет во Амстердам анализирале податоци од 19.125 близнаци од 10.365 семејства, собрани преку Холандскиот регистар на близнаци. Податоците биле собрани кога децата имале околу 7 и 10 години. Симптомите на АДХД биле оценети преку прашалници пополнети од наставниците, додека академските постигнувања во читање, пишување и математика биле мерени преку националниот систем за следење на учениците.
Резултати: Генетски фактори и ко-јавување на состојбите
Анализата покажала дека генетските фактори кои го зголемуваат ризикот за АДХД се преклопуваат со оние за дислексија и дискалкулија. Ова значи дека истите генетски влијанија можат да предизвикаат и проблеми со внимание и потешкотии во учењето, што објаснува зошто овие состојби често се јавуваат заедно.
Импликации: Подобрување на поддршката за децата
Овие наоди сугерираат дека е потребен холистички пристап во поддршката на децата со АДХД, дислексија и дискалкулија. Разбирањето на заедничката генетска основа може да помогне во развивање на поефикасни стратегии за поддршка и интервенција, со цел да се подобри академскиот и социјалниот успех на овие деца.
