Еден дождлив понеделник, во март 1827 година, германскиот композитор Лудвиг ван Бетовен почина по долгогодишно боледување.
Заглавен во кревет од претходниот Божиќ, го нападна жолтица, му отекоа екстремитетите и стомакот, секој здив беше борба.
Додека неговите соработници ги прередувале неговите лични работи, откриле документ што Бетовен го напишал четвртина век порано – тестамент во кој се молат неговите браќа да ги обелоденат пред јавноста деталите за неговата состојба.
Денес не е тајна дека еден од најголемите музичари во светот бил глув од средината на 40-тите години.
Тоа беше трагична иронија што Бетовен посакувал светот да ја разбере, не само од лична, туку и од медицинска перспектива.
Композиторот ќе го надживее својот доктор речиси две децении, но речиси два века по смртта на Бетовен, тим истражувачи тргнаа да го исполнат неговиот тестамент на начини на кој никогаш не би можел да сонувал, со генетска анализа на ДНК во автентификуваните примероци од неговата коса.
„Нашата примарна цел беше да ги расветлиме здравствените проблеми на Бетовен, кои главно вклучуваат прогресивно губење на слухот, почнувајќи од средината до доцните 20-ти и на крајот доведоа до тоа да биде функционално глув од 1818 година“, вели биохемичарот Јоханес Краузе од Институтот „Макс Планк“, за Еволуциската антропологија во Германија.
Примарната причина за тоа губење на слухот никогаш не била позната. Останала енигма дури и за неговиот личен лекар, д-р Јохан Адам Шмит.
Она што започна како тинитус во неговите 20-ти полека го отстапи местото на намалената толеранција за гласна бучава и на крајот се претворило во губење на слухот за повисоките тонови, што всушност ја заврши неговата кариера како изведувач.
За музичар, ништо не може да биде поиронично. Во писмото упатено до неговите браќа, Бетовен признал дека бил „безнадежно погоден“, до степен да размислува за самоубиство.
Тоа не беше само губење на слухот со кое композиторот мораше да се справи во неговиот возрасен живот. Најмалку од 22-годишна возраст, се вели дека страдал од силни болки во стомакот и хронични напади на дијареа.
Шест години пред неговата смрт се појавија првите индикации за заболување на црниот дроб, болест за која се смета дека е, барем делумно, одговорна за неговата смрт на релативно млада возраст од 56 години.
Во 2007 година, форензичката истрага на прамен од неговата коса сугерираше дека труење со олово би можело да ја забрза неговата смрт.
Со оглед на културата на пиење од оловни садови и медицинските третмани од тоа време, што вклучуваа употреба на олово, тоа не е изненадувачки заклучок.
Оваа најнова студија, објавена во март 2023 година, ја разоткрива теоријата, сепак, откривајќи дека косата никогаш не потекнувала од Бетовен, туку од непозната жена.
Што е уште поважно, неколку примероци, најверојатно од главата на композиторот, покажуваат дека неговата смрт веројатно е резултат на инфекција со хепатитис Б, влошена од неговото пиење и бројните фактори на ризик за заболување на црниот дроб.
„Не можевме да најдеме дефинитивна причина за глувоста или гастроинтестиналните проблеми на Бетовен“, навел биохемичарот Краузе.
На некој начин, ни остануваат повеќе прашања за животот и смртта на познатиот класичен композитор.
Каде се заразил со хепатитис? Што се крие зад неговите стомачни болки и губењето на слухот?, се прашања кои допрва би можело да се разгледуваат.
Извор: Science Alert
