Научниците отсекогаш сметале дека водата претставува граница за пајаците, но се чини дека тие можат да се движат и по вода, на многу поголема оддалеченост.
Морито Хајаши од Природонаучниот музеј во Лондон за прв пат ја забележал способноста за пловење на овој чест вид на пајак во Велика Британија. Тој ги проучувал пајаците во својата лабораторија кога го забележал ова необично однесување.
„Бев изненаден од тоа што овие обични пајаци, што сите ние ги имаме во градините, имаат ваква способност за пловење што никој претходно не ја забележал“, вели тој.
За да откријат како се движат по водата, научниците набљудувале 325 пајаци од 21 вид кои ги фатиле во барите и езерата околу Нотингем. Потоа ги поставиле поединечно во вода и користеле мали воздушни пумпи за да ги изложат на ветер. Сите пајаци можеле да стојат на водата, благодарение на нивните нозе кои ја одбиваат водата, а 201 од нив покажале вештини на пловење.
Повеќето од нив се обидувале да го фатат ветерот со тоа што предните нозе ги користеле како едра. Некои подигнувале две нозе нагоре, а некои го поткревале телото и стоеле на нозете (како на сликите). Тие пловеле подеднакво добро и во слатка и во солена вода, како и при бранувања на водата. Некои дури исфрлале пајажина која им служела како сидро, за да се прикачат на садот во лабораторијата, или пак на некои предмети во водата. Кога ги изlожиле на ветер додека биле на копно, не покажале вакво однесување што значи дека го користат исклучиво во вода.
Научниците сметаат дека големината е ограничувачки фактор, бидејќи само оние кои не се премногу тешки можат да се движат по водата. Тие сметаат дека границата е 5мм. во должина.
„Ова може да го објасни фактот зошто пајаците се меѓу првите видови кои ги колонизираат островите. Тие се добри морнари“, истакнуваат истражувачите.
