Човекојадците ни го дадоа лекот за прионски болести

Племето Форе од Папуа Нова Гвинеја, е најпознато по болеста куру, што се јавува како последица од јадење мртви луѓе.

Проучувајќи го ова племе, истражувачите од Универзитетскиот колеџ во Лондон велат дека го идентификувале генот кој штити од некои форми на болести предизвикани од приони, меѓу кои и Кројцфелд-Јакобовата болест.

Според научниците, натамошните истражувања во оваа област би можеле да доведат до подобро разбирање и можен третман за многу типови на дегенеративни мозочни заболувања, како Алцхајмеровата болест, Паркинсоновата болест, кравјото лудило, како и на Кројцфелд-Јакобовата болест.

Мало потсетување – Канибализмот може да ви го наруши здравјето.

Отприлика 20.000 лица од племето Форе живеат во провинцијата „Eastern Highlands“ во Папуа Нова Гвинеја и со планините Ваневинти се поделени во северна и јужна група. На крајот на 1950-тите и почетокот на 1960-тите години, кратко време откако луѓе однадвор влегле во нивниот свет за да го проучуваат племето, ова племе доживеало епидемија на едно дегенеративно невролошко заболување – болеста куру. Повеќе од 1.000 членови од племето починале од оваа болест, која секогаш завршува фатално. Научниците болеста ја класифицираат како заразна спонгиформна енцефалопатија или прионска болест.

Набљудувајќи го племето, научниците откриле ретка вирусна инфекција на централниот нервен систем, а причина за тоа бил – канибализмот. Имено, членовите на племето Форе, својата почит кон починатите членови од семејството ја изразувале со тоа што ги јаделе. Поточно, мажите го јаделе месото, додека жените го јаделе мозокот (исто така со делови од овој орган ги хранеле и децата и постарите лица). Болеста била многу почеста меѓу жените, што укажувало дека болеста е поврзана со јадењето на мозокот.

На јазикот на племето, куру значи „тресење“. Вообичаените први знаци на болеста се тресење, тешкотии во одржување на рамнотежата и неразбирлив говор. Брзо потоа следат промени во однесувањето. На крај, заболените лица не се во состојба да стојат или да јадат и обично умираат во коматозна состојба во рок од шест месеци до една година од појавата на првите симптоми.

Сепак, некои семејства од самиот центар на куру епидемијата никогаш не заболеле од оваа болест. Тоа го заинтересирало д-р Џон Колинџ и неговите колеги од Институтот за неврологија и прионски болести од УКЛ да започнат истражувања.

Испитувајќи ги гените од семејствата што покажале отпорност на болеста, тие откриле необична промена во нивниот код: аминокиселината валин била заменета со друга аминокиселина глицин. Колинџ и неговите колеги не виделе ваква разлика никаде во светот. Тие извршиле експерименти за да видат дали навистина оваа уникатна измена е поврзана со отпорноста на куру.

Откако генетски модифицирале глувци со истата варијација, тие откриле дека глувците се потполно отпорни на куру и на Кројцфелд-Јакобсовата болест. Втората група од глувци што генетски ги модифицирале за уште појака заштита, покажале отпорност на 18 видови приони. (Прион е вид на протеин, кој ја менува формата и потоа се акумулира, предизвикувајќи оштетувања на мозокот). Колинџ и колегите ја опишуваат оваа уникатна генетска варијација како пример за човековата еволуција, бидејќи заради епидемијата, телото „одбира“ ген кој ќе овозможи заштита против оваа смртоносна форма.

Натамошните истражувања ќе им помогнат на истражувачите подобро да ја разберат молекуларната основа на овој генетски ефект врз прионските болести. Бидејќи милиони луѓе денес страдаат од деменција, а предвидувањата се дека вкупниот број до 2030 година ќе достигне 75,6 милиони, ова истражување може да претставува животна промена за милиони граѓани ширум светот.

И уште нешто важно, племето Форе повеќе не практикува канибализам.

Поддржете ја нашата работа: